25 Ocak 2008 Cuma


Ben Gittim Sevgili

Demiştin ya bir defasında: " Sana gel deyişimin sessizliği mi bu?" diye,
bak işte mırıldandım seni, içinde ben'im kokan sen gibi...

qeLişin ..

sonbahardı ;
eyLüLdü..
ekimdi..


ne farkeder ..

üRpetiCi bi kaSım qeceSiydi,kahroLaSı..

özLedim biLirSin ..


geLi$im..sensizLiği buLu$um..
soğuk..
karanLık..
acı..
hüzün..
ve sonbahar


ama diyorum ki
qeL..ihtiyacım var sana..

tıpkı 'yeTiş' qibi...



zaman yok!
saat yok!
dönü$,geLi$ imkansiz..

"yeti$"Ler anLamsiz..



eLLerin acı..
eLLerin hüzün..
eLLerin soğuk..
eLLerin yabancı!
ve..
eLLerin yasak bana..



Git sevgiLi her zaman yaptığın gibi..
uzakLa$,kaç,kayBoL..



uzun zaman qeÇti...
bir eLin parmakLarını qeçmeyecek kadar dakikaLar ..
yavaş aktı yokLuqunu düşündüqüm anLardaki cümLeLerim..
ve hiçbir şey diyemeyişim..
yavaşTı zamanın akıŞı..

öLen bendim .. qiden SeN ..


Beni bir daha çağırıncaya kadar gittim
Bilirsin karşı koyamam sana
Kırılganlığım kendime seni anlayamayışıma
Kendini anlatmayışına ve sevgimi anlamayışına
Git dedin....
ve..
Ben Gittim Sevgili

Yüreğimin sende kaldığını
Kapı çarptığında farkettim......

Allıntı

Andım olsun yar, dönmeyeceqim sana ..

Aldanmam artık qözlerine hayır hayır inanamam Kandıramazsın ufak yüreqinle Aldatamazsın başka yüreklerleEkleyemezsin başka bir kalp yüreqime Hayır hayır aldanmam artık qözlerine söz ver bana. Söz ver bu aşkı unutmayacaqına..

ßitti mi dersin aldanır mısın yoksa aldatır mısın? Karar ver bukadar deqişken olamazsın
Kıyamet kopacak hadi tut elimi.. Hadi son kez istediqimi ver Gözüm açık qitmeyeyim..Hadi tut elimi! Yoksa düşeceqim, yoksa kıyamet kopmadan qideceqim. Yoksa… Aldanır mısın yalanlara

ßitiş düdüqü caldıqında oysaki daha yolun başındaydım ben..İpe yaklaşan sendin, senin icin bitmişti, sen qaliptin! Yorulmuştum ben koşmaktan. Yalan..Kaybedince böyle yalan atarmış insanßitmesin istemiştim sadece..Yürüdüm adeta Sindire sindire.. ßiraz daha uzun sürsün istemiştim oysaki amacım kötü deqildi. Ne var yani yürümek de mi yasak oldu sank ßen bitmesin diye cabalarken, bir baktım ki sona varmışsın sen.. Olsun..Yoruldum derim bende palavra sıkmaya alıştım zaten

ßir keşkeye daha dayanacak qüc yok kalbimde..
Hayır hayır aldanmam artık qözlerine Kanmam yalan sözlerine Ama..yinede söz ver sen.. Yemin olsun unutmayacaqıma dair sana, seni,sonsuza…….

ßen,yaramaz bir cocukken, aldanmışım kahpeliqe daha temizken
ßembeyaz kalbim daha kücükken kirlenmiş anlıyacaqın alışkın beden

Aldanmam artık qözlerine, aldanamam .. Katlanamam artık anla unutamam
Yaramaz bir cocuqa yakışmaz usturuplu oturmak. Yakışmaz aşık olmak ßana sen yakışmazsın işte anla..Kekeliyorum bak haykırırken sevdamı Hece hece .. Kıstım sesimi kimse duymasın diye

Aldanmam artık qözlerine söz ver bana.. Söz ver bu aşkı unutmayacaqına..
Ahdım olsun yar, dönmeyeceqim sana ..

Alıntı

hep sevdim

Değme yarama,kanar...durduramazsın

Akan kan,gözümden damlayan yaşla karışırken,sessizce izliyorum dışardan bu içler acısı kavuşmayı.
Ne tuhaf!!!Oysa kavuşacak olan bizdik,onlar değil...
Unufak oldu yüreğim.Ruhumda dolaşan kasvet yüreğime bulaştı,parçaladı,kanattı...
Söylesene,kan nasıl dursun artık damarlarımda?
Gözlerimiyse hiç sorma...Hançer saplandı onlara,akmasınlar mı?

Yaramda alınyazın var,yaşımdaysa adın...kirlet(n)me

Gidişler yorar sevdiğim,sözler üzer ve anılar...kirlenir
Sen sen ol,sevdiğim ol,kirlet(n)me


Ben akarım,kanarım...değmem sana
Değersem bulanır suyun,değersen kirlenir ruhum.Düşme peşine anılarımın,ağır gelir...Yokluğunla perçinlenmiş günlerden elde kalan,sadece kahır...
Hele sitemleri,dilimin altında kalan sözcükleri sakın aklıma getirme...Yorulursun dinlerken,acırsın,sende kanarsın,kimbilir belki ağlarsın.
Yapma...gelme hatıraların üstüne,kirletmeyeceğim seni işte!

Son sözler,gidişler,yitirilişler kanatır sevdiğim...
Leke olur kalır tenimde değdiğin
Aşkın hası kan olur,akıtır göz dediğin

Kandım,kanadım sana...
Ama hep sevdim
Yittim belki,ama sevdim
Gözden ıraktın belki,gönülden öte olmadın hiç
İnatla,olmazı olur yapmaya tutundum
Vuruldum,sustum,kan kustum
Yine kandım,yine kanadım
Ama hep sevdim...

Alıntı

’Yalnızlığını anlat bana… ‘’



’Yalnızlığını anlat bana… ‘’

Aldım elime kalemi, boş bir sayfa buldum sen’li yazılarımın arasında…
Yalnızlığı beklemeye koyuldum,beyaz düşlerime esir olan karanlık odamda…
Geldi,sensizliğin çarpıcı boşluğunda..
Nefesim daraldı,yuttum içimde her ne varsa…
Dört duvar dillendi sessizliğimden

Sustu yakarışlar…
Taştı sessizlik içimden…
Kelimeleri karanlığa bıraktım hissedilebildiğince
Ben konuştum, ‘o’ dinledi…
Ansızın,sustum…
Sessizliğini dinledim..
Dinledikçe,
Sevdim sonu çığlık olan yalnızlığı..

Sarıldım kuytu gecelerde birtek o’na…
Ne bir şikayet ne bir bıkkınlık..
Sevdim gecelerimde,adı yalnızlık olan,sessiz çağrını…
O’na rehin bıraktım ruhumun derinliklerini..

Yine yalnızlığa alabildiğine konuştuğum bir gecede,
Hayallerim düştü gözlerimden birer birer..
Yüreğimi gördüm karanlığın en ücra köşesinde..
Lime lime oldu gözlerimin önünde..
Tutamadım..
Yetişemedim yüreğine

İşte o gece,yalnızlığa yakardım sayfalarca..
Ben konuştum..
Yine ‘O’ dinledi..

Öyle sessizdi ki..
İsyana meyilli sorularıma,cevap olamadı yalnızlığım..
O sustukça,ben haykırdım çaresizce..
Olmadı..
Sensizliğe çare olamadı…

Duvarlarım yıkıldı benliğimin üzerine..
Nefesim daraldı, bu kez acıyla…
Yutkundum,her kelimeyi yüreğime batırırcasına
Sebebim oldu,her hecesi yüreğimi yakan kelime…

Yalnızlığı,yalnızlığa anlattım gecelerimde...

Pabucu dama atılmış hayallerime ağladım karanlığın yaralayıcı boşluğunda…

Alıntı

Dokunmaya Kıyamadım



"Hoşçakal" ımı bırakıyorum yüreğine usulca..!
Gerektiği kadar sevilmeli sevgili ve gerektiği kadar verilmeli değer..

Aşk bilmecesinin en kısa sözcüğüdür "acı"..
Ya çekersin uzun uzadıya sancısını...
Ya da acı vererek sevgiliye,çıkartırsın acısını..

Kıyamadım...!

Sözcükler dizildi boğazıma bir bir..
Söylemek istedim,söyleyemedim..

Kıyamadım kıymetlim...!

Yutkundum...
Yutamadım...


Nefesimi zorlayan yerde,tam orda işte
Kala kaldı sana dair söyleyeceğim tüm sözler..

"Ya haykırmalıyım tüm gücümle kulağına,ya boğulmalıyım sessizce.."

Artık saat ayrılığı vururken..
Bu kadar mı hızlı kovalardı akrebi yelkovan..
Bu kadar mı sona hızlı yaklaşacaktık..
Bir "elveda" sözcüğü can çekişiyor dilimde...
Bir çıksa ağzımdan,kendime gelecek tüm yaşamım..


"Sen" den ibaretti her şey..
"Sen" den sonrası bir adım sessizlik..
"Sen" den öncesi koca bir çığlık..


Kıymetlim...!

"Hoşçakal" ımı bırakıyorum yüreğine usulca..

Kıymetini bil..!

Alnt

Bu gönül hep seni bekliyor.....

Neden kanadından kanlar geliyor...gözlerindeki yaşlar kimin için....kalbini kıran kim...bu umutsuz sözleri kimlerden kalma...sen melektin unuttun mu yoksa...melekler her zaman güzeldir...ve gönül aynaları hep sevdiklerine döner...bir melek ne kadar zor var olur bilirmisin...bir melek bir insan için,bir dünya için ne kadar önemlidir düşündün mü.....Dünyayı bilemem ama sen benim meleğimsin..bu gözlerdeki akan yaşların hesabını kim vericek bana..seni üzenleri neden söylemiyorsun..karşılıksız sevgilere kimler düşürdü seni...bembeyaz elbiseni kim kirletti..meleklik simgeni,başındaki hareyi kim çaldı...kim senden kalbini istedide verdin acemice..ve acemice kimlerin sözüne kandında vazgeçtin meleklikten....o güzel güzelliğinden arta kalanları kimler harcadı..kime bu küskünlüğün...neden bu sevmek istememen...biraz sevgi verebilirim...hemde karşılıksız...senden birşey beklemeden..sadece benimle olman kaydıyla...zaten benimle değilmisin.....Yaralarını sarsam kızarmısın bana...gözlerindeki yaşları ellerimle silsem...uykularına mutlu rüyalar versem...ya tatmadığın duyguları sana bir güvercinle ulaştırsam...bembeyaz bir sayfa açsam,sadece senin yazıcağın..kuşlardan borç olarak tüylerinden alıp kanatlarını tamir etsem bana ne dersin..gönlüne derman olamam,ama bir dayanak olabilirim..ayakta durman için her şeyi yaparım...söyle bütün insanlığı sorguya çekiim..sen iste yeterki....ben sensiz yapamam meleğim..ve seni ağlarken görürsem bu sonum olur...hadi ağlama artık...bende ağlarım yoksa..bilirsin erkekler feci ağlar....Bana hikayeni yeniden yazmama izin ver...geçmişinle alakanı kesmemi iste benden..hiç olmadı beni sevde..koru de...bana aşkı anlat de..anlatamam ama gözlerim belki bir şeyler söyler..onlar çok şey gördüler çün ki...varlığına huzur veremem belki,ama yarmazlıkta etmem..bana bir melek lazımdı..bu sen oldun..şimdi sen üzülürsen ben ne halde olurum....Hadi kalk artık..sil şu gözyaşlarını..sen daha lazımsın bana...seninle daha çok işim var..kolaymı iki aşk acısında pes etmek..yakışmaz bize.....şimdi güzel gözlerin artık gülsün...en güzel gülüşlerini dudaklarına bırak ama...sevgi her insan kuluna değmez..sende seni seviceği bul...bir melek ancak bir defa gelir meleğim....sonsuz sevdalar ancak meleklere layıktır..sende meleğini bul..bulamazsan dön dolaş gel bana...

Bu gönül hep seni bekliyor.....
Alıntı

birgün belki hayattan,geçmişteki günlerden,bir teselli


Bir yağmur yanaşıyor gönlümün iskelesine…
Yağmur damlalarının sesi haykırışlar gibi yüreğimi acıtıyor bugünlerde..
Gözlerimin önünde yine hayalin..
Gözlerini,sözlerini,dev gülüşlerini ve boşver demelerini…
Bakışlarını,hüznünü,neşeni ve bana ben katışlarını unutmadım…
Unutamadım..
Gönlümdeki yağmura şimdi rüzgarda eşlik etmekte..
Yağmur yalnızlık kokusu getiriyor,rüzgar sensizlik esiyor…

Saatime yüzünü kazıdım..
Yelkovanım sana beş var,akrebim seni yirmi geçiyor..
Çok uzun zamandır zamansız yaşıyorum..
Zamanlarım fırtınalı denizlerde,zamanlarım gökyüzünde derinlerde..
Deniz dalgaları hırçın bu saatlerimde..
Dalgalar dev kayalara vuruyor düşüncesizce..
Her kükreyen dalga sesinde senin binbir sesin aklımda ve kulaklarımda...
seni baştan başa sen yapan sesin veda edişe beşe kala…
En son kalan bendeki sen…
Gökyüzü renklerim fırtınalı bu saatlerde..
Mavi ile gri savaşıyor fütursuzca..
Paletimde birbirine karışıp kayıp oluşa karışan renklerimde senin binbir yüzün,
Gözlerimde ve hafızamda sen..
Seni sen yapan bakışın veda edişi yirmi geçe…
En son kalan bendeki sen…

Düşüncelerimin arasında kayboluşlara karışıyorum yine…
Yüreğim yoğun,kafam karmakarışık…
Sen ilk sevdiğimdin….
İlk sevgililer unutulmazmış..
Sen ilk kendimi verdiğimdin..
ve kader yolumda derin,silinmesi zor izlersin..
Ne zaman yüreğimi birine açsam seni hatırlayacağım;
O okyanuslar kadar sırdı diyeceğim,
kendime bile itiraf edemediğim rüyamsı gerçeğimdi diyeceğim..
Ve işte o zaman bendeki seni rüya yapacağım,
bir masal kahramanım olacaksın sevda “gel-gitler”’imde..
Özledim seni..
Özledim bendeki seni...hem de çok..
Sen yanımdayken konuşamamayı,
sen yanımdayken gözlerimi gözlerinden alamamayı,
sanki zamanın kavramını yitirişini,
herşeyin başka başka anlamlar taşıdığı anları özledim..
Seni sen yapan,bizi biz yapan anları ve mekanları unutmadım..
Aşkımızın başkentini unutmadım...Unutamadım…
Hiçbirşey,hiçbir insan koparamadı beni bu şehirden…

Ama bir gerçek var şimdi aramızda.
Sesizce,farkettirmeden aramıza giren..
Sesiz yüksek duvarlar ören..
Seni benden uzaklaştıran,beni karanlık düşlere iten..
Ne olduğunu anlayamadığım ve senin nedeni açıklayamadığın..
Hiçbir sorumum cevabı yok…
Hiçbir duygu kayıbolmaz durduğu yerde,
hiçbir savaşta kayıbolmaz tarih yapraklarından..
Hatıralarımdan silinmeyen sen gibi..
Bana bir açıklama borcun var en azından..
Birşey söyle...evet de hayır de..
Ama konuş gerçekler ne kadar acı olsada...
Senin tek savaşın kendinle,kendinde bugünlerde…
Düşün, ama mutlaka düşün,bari yüzleş kendi gerçekliğinle…
Tekrar tekrar geçir herkesi tek tek anılarının süzgeçinden.
Mutlaka vardır en azından bir vefa borcun tarih saydıklarından…
Saklandığın boşlukta değil hayat,gizlendiğin korkularında senin..
Boşluğuna sarıldıkça büyür bütün korkuların,
sen o kendi boşluğunun yanı başına gizlenensin….

Nefret sevginin ta kendisidir bazen..
Ayrılık da sadakatın ödülüdür bazen..
Bazen yarınlar dündür,bazen dünler bugün..
Ama zaman dün ile yarınlar arasındaki süreyi yaşayanlara aittir..
İnsanlar ise vefa ve sevgi ile anılanlara…

Yüreğimde yine yağmur yağıyor..
yine lacivert-siyah gecem yalnızlığıma yar..
Yine şehrimin kımızı-siyah sokakları bana dar..
Hayallerimin üzerinde sert-soğuk rüzğar..
Gönül mevsimimde ise hüzüne davet var…

Biter bu yağmur bir gün elbet…
Hep benle beraber unutamadıklarım,bulamadıklarım…
Saçlarımda hala rüzgar,yüreğimde hala sevdam var…
Bir çocuktum sevmiştim,beni ben yapan..
Yüreğimize bir yol açan…
Şimdi öyle uzak ki geldiğim yollar….
Karanlık,soğuk sokak aralarında o eski çocuk..
Bir şarkım var şimdi yalnız dudaklarımda;

“birgün belki hayattan,geçmişteki günlerden,bir teselli… “

Alıntı

Bana sevmeyi ögret..




Bana sevmeyi ögret.


Öyle bir sev ki sensizken bile sadece sen ol yüregimde. . . sadece bana baksın gözlerin. . .sadece bana dokunsun ellerin. . .sevdan bir ateş olsun yüregimde , bütün benligimi sarsın. . .gönlüm bir deli coşsun sende. . .sadece seni bileyim seni seveyim,senin varligina inanayim. . .yeterki sen beni ben olarak sev. .



Bana sevmeyi ögret.

Tut ellerimden hic birakma. .bir gün ucurum kenarında durarsam sen kurtar beni sadece sen. . .eger olmazsan düserim o ucurumdan. .ölüm cıkar karşıma yinede sen derim. . .sadece sen. . . ! ! !

Al bu yürek senin. . .ben seni sen oldugun icin sevdim,ben seni sevdim. . . sadece seni. . .Her animda her dakikada her saniyede seni nefesimle birlikte icime cektigimi. . .Baktigim her yerde sanki sen varsin. . .sanki bana ellerini uzatiyorsun ama ben ulasamiyorum. . .sonra kaybolup gidiyorsun gözlerimden. . .yine isyan ediyorum sensizlige. . .keske yanimda olsaydin sana doyasiya bakabilseydim. . .canim yanar icim kanar senin yokluguna inan alısamadım. . .belki yildizlar kadar uzaksin bana ama sen herzaman yüregimdesin. . bendesin. . .seni bende yasatacagim. . .



Unutma ben sevdimmi Allahina kadar severim. . .sartsiz. . .kuralsiz. . .ve alabildigince sadece SEN derim. . .Tek seni hep seni mahsere sevecegim. . .duyuyormusun uzaklardan gelen feryadimi. . .sen sen diye haykirisimi. . .Her yerde seni arayisimi sanki birden karsima cikacakmissin gibi. . .Hasret fenerleri sönmedi hala. . .icimde bir sizi. . .icimde firtinalar. . .



Neolur bana sevmeyi ögret. . .bilirsin kandırmaca asklara tahamülüm yok. . .Beni bütün yüreginle sev. . .sana ömrümü vereyim. . .senin icin ölmeyi bile göze alayim. . senden baskasi yar olmasin gönlüme. . .baska gözlere bakmayayim. . .beni verme sakin ellere. . .beni sensiz birakma sevdigim. . . Hayatimin günesisin . . senle dogdum senle batayim. . .seninle mutluyum seninle. . .








Alıntı

ben hiç büyümedim


Damarlarımda dolaşır,kalbime gelince çağlardın,zihnimin labirentlerinde dolaşır,
Kaybolunca ağlardım,sensizliği yazar öylece susardım,kendime yetememişim meger anladım.
Süslü ışıklı caddelerde (yak)ışıksız yüzümle dolanıyorum,vitrinlerin camlarında-
yüzümün yansımasına takılı kalıyorum,benim için örülmemiş satın aldığım atkıma sarılıyorum,
sapkamı yüzüme indirip yüz hatlarımı saklıyorum.Geri dönmemecesine gidilebilitesi
yüksek bir olasılık taşıyor yüzündeki ifade,ben yine kalemle cümle cümle satırlarımı bileyeceğim,keskinliğiyle boğazıma dayayıp intihar edeceğim,tabiki sen gittikten sora,
aklımdan gecenleri gözlerime yansıtmayacağım.

Yol gördüm gidemedim,maske takmışlardı yüzleri göremedim,çok insan tanıdım doğru arkadaşlar seçemedim,çok masum geldi ses tonları yalanları his edemedim,hapşırdım çok yaşadım sakallarım bir karış ama ben hiç büyümedim...
Alıntı

Derinim Kendi İçimde


Derinim Kendi İçimde

Gözlerime bahar değdi…
Yüreğim kış’ta kayboldu…
Üşüyor her bir yanım sevginin ayazında…


Yüzüme vurmuyor ılık nefesi baharın…Gül kokular sinmiyor üzerime…Şehrim parlıyor sağına soluna…Ama…Bir ben böyle şaşkınım, iklimini şaşırmış kuşlar gibi…Kendimi bulamıyorum bahara aşık gözlerinin içinde…Tükeniyorum terk ettiğin sevginin ellerinde…

Ruhum düşlerine sığındığım gecelerim gibi simsiyah…
Oysa gözlerime hayran tüm renkler…
Ve yarışıyor her biri bende olabilmek için…
Nafile, duyulmuyor sesler…
Görünmüyor renkler…


İçime sarılıyorum üşüdükçe…Daha bir düşüyorum ellerinden işte…Rengarenk hayatın içinde yakıştıramıyorum hiçbir rengi kendime…Kendime karşı savaşıyorum var olan gücümle…Hiçbirşey duymuyorum artık…Sessizlik ele geçiriyor mağlubiyeti sindiremeyen duygularımı…Sadece yazıyorum, anlatamadıklarımı…

Derinim kendi içimde ben…
Kayıp bir yüreğin içinde hayallerim…
Bulunmak istemiyorum özlemlerin içinde…
Uzaklığına vurgunum yalnızlığın…

Bir adım atsam sana,yüreğimi sereceğim gözler önüne sanki...Adımlarımı durdurdum...Ve...Bir perde çektim göz kapaklarımdan,yüreğime…Sadece gözlerimde saklı herşeyim…

Ve ben,
Kendimi bile ‘sır’ım bedenimde…
_Alıntı_

Hayalinden öteye varamadım



Yüreğimde hasretin yağmur taneleri
Seni özledikçe ıslanıyorum
Gönlümde sonbaharın kurumuş yaprakları
Seni düşündükçe soluyorum


Gece sessiz
Gece sensiz
Bense...


Ay ışığının yeni özlemler getirdiği
Bir sevda yolundayım
Aslına bakarsan,
Geceden pek bir farkım yok sevdiğim


Gece nasıl sessizse
Ben de öyle nefessizim
Gece nasıl sensizse
Ben de öyle kimsesizim


Ama şu var ki...


Gece sessizliğe
Güneşin doğuşuyla veda edip
Sensizliği başka yalnızlıklarla unuturken
Ben sana dair acılarla savaşmaktayım


Hasretine mahkum gecelerimde
Hayalinden öteye varamadım...

_ALıntı_

Görmesen de ‘sana’ kapalı kapılarım var benim…

Seni düşünürken kor ateşlere salıyorum yüreğimi…
Yanıyor,yanıyorum…
Gözlerini çiziyorum,arkasına saklandığım cümlelerime…
Söndürüyorum ışıklarını yalnızlığın,rüzgarına kapılınca hayalinin…
Seni görebilmek adına gözlerimi yumuyorum geceye…
Dalıyorum bitmesini istemediğim derin uykulara..
Sen değil,
Sana yakıştırdığım sevgi(m),huzuru getiriyor dünyama…
Sevginin tonlarını iliştiriyor,ruhuma…
Açıyorum gözlerimi,gideceğini bilerek..
İzin veriyorum,bensizliğe hazır duygularına…
Beni hissetmiyorsa yüreğin,
Ne gerek var,içi boş varlığına…?
İşte şimdi uyandım…
Sen’li hayatın ortasını bulamadım ki..
Bir o yana,bir bu yana çekiştirirken sevgim(n)i,
Kırık dökük aynalara takıldı gözlerim..
Gizli kapılar arkasına tutundu umutlarım…
Sen bilmiyorsun..
Kendimden bile gizlediğim kuytuları var,gülen gözlerimin...
Hüzüne çalan renkleri var yüreğimin…
Senin göremediğin,yıkıntılarım,
Sende tutuklu korkularım var benim…



Görmesen de ‘sana’ kapalı kapılarım var benim…

_Alıntı_

Artık senden hiçbir şey istemiyorum

Artık senden hiçbir şey istemiyorum.Olmak istediğim adam olamadım,biliyorsun. Olmamı istediğin adam olmaya da çalışmayacağım artık."Senden vazgeçmek en zoru" derdim ya hep,sen böyle yaptıkça kolaylaştı gitgide.Galiba artık sensiz yapabileceğim. "Bazı savaşlar kazanılmaz" der bir şarkıda.Bazı zaferler elde edilemez.Elde edilseler bile bir değerleri kalmayacak kadar yıpratırlar insanı.Sen işte böyle zor bir zaferdin.Ve ben bu zaferi kazanmaya çalışmaktan vazgeçtim.

Hayatı boyunca amortilerle idare etmiş biri olarak rahatlıkla söylebilirim ki sen bir erkek için büyük ikramiyesin.Ama ben şans oyunlarına inanmıyorum artık... Adalete de inanmıyorum tabii.Çünkü hayat adil olsaydı,hakedenler, sabredenler;beklediklerini,istediklerini alırlardı.

Başka bir şarkı şöyle der:"Hiçbir insan ada değildir.Beklediği iyi şeyler mutlaka bir gün ona gelir."Bu şarkıya da inanmıyorum ben Dünya üstünde hala iyi şeylerin yazgılarını bulmasını bekleyen binlerce insan,binlerce ada var bence. Oysa yazgı diye birşey de yok...

Yapmam gereken şeyi yapacağım şimdi.Kendimin olan bir yer yaratıp,kimsenin dokunmasına izin vermeyeceğim.Tıpkı senin yaptığın gibi kendi kendime alışacağım.Tıpkı senden öğrendiğim gibi yakınıma kimseyi yaklaştırmayacağım; kimseye karşı bir adım bile atmayacak,gelip kapımı çalanlara "tadilatta" olduğumu söyleyeceğim.Senin gibi olacağım:tuhaf,ulaşılmaz ve puslu...Ve sen benim gibi bi adamı bu hale getirdiğin için üzüleceksin,tabii hala umrunda olan bir şeyler kaldıysa...

_ALıntı_

Hayat unutsa da beni sen unutma…


Hiçbir şeyden habersiz minicik yüreğimin sahibi oldun,fark etmedin varlığınla atan kalbimin seni seviyorum diye haykıran sessiz çığlıklarını.Ansızın gidiverdin.Yüreğimden giderken yüreğimi de yanında götürdün,şimdilerde nefes almak zor yaşayan bir ölü gibiyim sensiz dön be canımın içi nerdeysen kimleysen bir ses ver uzaklardan gözyaşıyla dolu umutsuz bakan gözlerim gülsün…

Gittiğinden beri yüreğimde fırtınalar kopuyor,üşüyorum.Bilmediğim uzaklardasın şimdi.Yokluğuna yazıyorum acı dolu cümlelerimi.Her şeyden vazgeçtim ben sen gidince.Gülen gözlerim gülmüyor artık.Sevda şarkıları canımı yakıyor.Sen varken oysa böyle miydi hayat…

Şimdi kimin kalbindesin,kimin kalbine girdin usulca bilmiyorum.Benim kadar seviyor mu seni?Aşk acı çekmekmiş,can yakmakmış bunu da öğrendim sen giderken.Canım yandı,can yaktım.Seninde canın yanıyor mu benim gibi?

Senden uzaklarda yaşamaya çalışıyorum kırgın ve yorgun.Kırgınlığım sana değil seni benden alan hayata.Yorgunluğumsa hayattan seni geri almaya çabalayışlarımın eseri.Ben sana bir adım yaklaştıkça hayat seni iki adım ötelere götürdü…

Sana tam dokunacakken yok oldun,yıkıldım.Serseri yüreğim köşesine çekildi sessiz sessiz ağlıyor…

Hayatın faturası ağır geldi ödeyemedim.Her şeyimi kaybetmiştim sen gittiğinde, sen her şeyimdin.Sessizlik hakim şimdi soğuk duvarların üstüme geldiği bu evde.Yıldızları seyretmiyorum artık geceleri.Saatlerce pencere önünde oturup her kayan yıldızda seni dilerdim ama onlarda yalancı çıktı.Ne seni bana getirdi ne de yaralı yüreğimin sancısını dindirebildi…

Gülen gözlerim yok artık benim.Anlamsız boş boş bakan gözlere sahibim artık. Herkes "sana ne oldu böyle" diye soruyor anlamsızca bakıp "ne olmuş" diyorum.Yüzümde tarifi olmayan bir acı gizliymiş,uzaklaşmışım her şeyden herkesten.Eski çılgın,deli,yaramaz adamı özlemişler.Yaşayan bir ölü gibiymişim…

Bilmiyorlar ki sen gittiğin gün ben her şeyimi kaybettim.Bilmiyorlar ki yüzümdeki acı yüreğimin sancısından geliyor.Bilmiyorlar ki her şeyin bana seni hatırlattığını bu yüzden her şeyden herkesten kaçtığımı.Bilmiyorlar ki yaşamak için bir sebebim olmadığını...evet şimdilerde yaşamak için bir sebebim yok.Çünkü sen beni ölüme adım adım yaklaştıran bir sancısın yüreğimde...


Şunu bil ki sevgili,sen gittin ben bittim.Sen gittin hayat kazandı ben yenildim.

Hayat unutsa da beni sen unutma…

_Alıntı_

Söylesene kaç para eder yalnızlığım



Bu gün yalnızlığımı ,mutsuzluğumu satılığa çıkardım.
İlk sahibindendir.Kullanmamıştır başka hiçkimse.
İlk yürek kırığımdan.İlk kalp ağrımdan.İlk kez SEVDİM SENİ deyipde yüreğime aldığımdan.Bilmiyordum ilklerin bu kadar acı vereceğini.İlk Aşkın bu kadar ağlatacağını.Çekip gittiğinde bile hala deli gibi seveceğimi.Bilmezdim onu affetmek için inadına bahaneler arayacağımı.Gece adını silip uyuyupda,sabah uyandığımda hatırlayacağımı bilmezdim.

Yalnız camları kırıldı.En son yürek harbinde.Cam kırıkları hala üzerinde. Afedersiniz temizlemeye olmadı fırsatım.Ya da ne bileyim işte gelmedi temizlemek içimden.Siz aldığınızda komple geçirirsniz bir eldenTemizlersiniz iyice. Ama her cam kırıklığında nasıl acıdı canım bilmezsiniz siz.İzin verdim işte sırça camlarımın kırılmasına.Dedim ya.Son AŞK harbinden kalma.

Gönül kapılarımında otomatik kilidi bozuldu.Nedense kitli kalmış.Bir daha açamadım.Zaten yüreğimde içerde kaldı.Sevgiyse dışarda.Yani anlıyacağınız kalbim sevgisizlikten öldü.Tamirciye götürdüğünüzde kalbimin naaşınıda teslim edersiniz bana.Malum anılarım hep o yürekte saklıydı.Haketmiştir o şimdi anlı şanlı bir cenaze törenini.Cenazemde bir tek o vefasız olmasın.Korkarım yüreğimin yeniden canlanmasından,hayata sarılmasından.Ona bir daha,bir daha güvenmesinden.

Biraz hor kullanılmıştır.Boyaları,sırçaları dökülmüştür.Eeee tabi kolay olmadı. AŞK'ın ardından,yaralanmış kalması.Giderken "senden intikam almam " demişti ama.Gün aşırı,artık sinirinden mi,hıncından mı yoksa aşkından mı yaptı bilmem. Gelip çizdi yüreğimi hep.Her çizdiğinde onarılmaz yaralar açtı.Sanırım onu bir yalancı boyacıya götürüp boyatmanız gerekecek.

Kilometresi,o sıfırı aşalı çok oldu.Dedim ya kullanıldı biraz.Hemde hor kullanıldı. Kapanmayan yaralar açıldı.Gizli saklı,görünmeyecek yerlerde.Ben ona güvenip inanırken o yüreğimi haince kullanmakla meşguldü.

Şimdi gelelim,tüccar alıcı.Seninle pazarlığımıza.Artık AŞK yok,olmazda zaten.Bir onaydı sevdam.O da geçti sevdamdan.Ben sana anlattım tüm olan biteni,artık biliyorsun.

Bu yürek ilk sahibinden
Camları kırılmış
Boyası dökülmüş
Dışı çizik çizilmiş
otomatik kilidi bozulmuş
Çok saklı gizli yerleri yara almış
Birazda kilometre yapmış.


Söylesene kaç para eder yalnızlığım.Ne verirsen razıyım al götür yalnızlığımı

_ALıntı_

Tut Ki Yakılan Ben Değilim Bu Şehirde...



Tut Ki Yakılan Ben Değilim Bu Şehirde...
Yüz Üstü Bırakıp Giden Ayakları Görmedim...
Yok Yere Hesaplaşmaları Tanımadım...
Tut Ki Kendimden Geçecek Kadar Nikotine Bulaştırdım Ellerimi...

Dumanı Saklayan Gece...
Sade...
Yalnız...
İki Hece Kıvılcımlar Bıraktı Ellerime...
Canımın Yanması Kaybolsa Sızısı Aklıma Takılır...
Aklımı Başımdan Alır Bir Gece...
Sabaha Varana Dek Berabere Bitirelim Bu Hesaplaşmayı...
Yorgunluğumuz Aynı Olsun Ayrı Ayrı Şehirlerde...
Tut Ki Yan Yana Diz Dize Biz Bize Yiz…


Haykırışı Boğulmuş Bir Denizin Sesi Olmak Sesimi Sesine Katmak Sonra Rüzgara Sevgili” Diyerek Bir Ömür Vermek...


Can Diyerek Gelmek İstesem...
Yüreğimi Yollarına Sersem ...
Sonra Ayak İzinden Bulsam Can’ımı…
Bırakıp Gitmek Değil Adına Kavuşmak Desem…
Tut Ki Dünyalık Kavuşmanın Adresi Ve Bekçisiyim…

"Ellerin Soğuk" Deme Sakın!
Yeni Sensizlikten Çıkmış Yola Koyulmuş Senle...
Sarılmanın Anlamı Değişmiş Yokluğunda...
Hoş Gör Sıcaklığını Unutmak Ellerimin Fikri Değildi...
Fikri Buz Tutmuş Bedenlerin Yanında...
Kıvılcıma Ve Can’a Uzaklıklarda Yaşadım Ya...
Ondan Bu Çekimser Tavırlarım...
Tut Ki Yüreğinde Sıcacık Misafirinim...

Utanacak Mısın Yorgunluğumdan?
Tozlu Ayaklarımdan Denize Çalan Gözlerimden …
Oysa...
Sevdiğinde Toprağa Karışan Bu Azaları...
Çirkinliğimin Sebeplerini...
Bu Asiliğimi...

Farz Et Toprak Kokar Tenim Gözlerim AşkI Hatırlatır..
En Büyük Şaire Meydan Okur Sözlerim…


Sığınacak Zaman Dilimi Kalmadı Bu Şehirde...
Merhametin Yalnız Kaldığını Kimse Bilmedi...
En Sevdiğini Kurban Etmeden Yüreğine...
Yazanların Hem Kalemi Kırıldı Hem Yürekleri…
Ben Seni Yüreğime Kurban Ediyorum…
Bağışlanmanı Ve Bağışlanmayı Diliyorum…
Yan Yana Diz Dize Biz Bize…
Tut Ki Sonsuz Huzura Talibim…
Seninle…

Unuturum Diyorsun Unutabilecek misin? Ben Senden Bi Parçayım Atabilecek misin? Hadi Kopart Parmağını Kıyabilecek misin? Ben Senin Kestiğin Parmağından Akacak Kan Değil Geriye Kalan Acıyım…. Dayanabilecek misin…….?

Bu Gece Yağmurla Beraber Gözyaşlarım Yağıyor Ve İsmini Yazıyor Sensizliğin Acısı İle Kıvranan Kaldırımlara...Süzülen Her Damlada Sen Vardın Ve Yine Sen Vardın Gecenin En Karanlık Anında... O Doya Doya Bakamadığım Gözlerin Gözlerimin İçine Bir Kez Değseydi Ve Tebessümünden Bir Gül Açsaydı Yanaklarında Yetmez Miydi? Bir Bakışın Bir Ömüre Değmez Miydi?
İsmini Kazıdığım Kaldırımlara Sanki Sen Yağıyorsun Yağmurla Birlikte Ve Sevgin Yağıyor Yüreğime.........Yalnız Ve Bomboş Odamda Sen Varsın Hala...Hala Sensizliğim Duruyor Yanı Başımda.........

Bu Gece Gözyaşlarım Yağıyor Sensizliğimle Birlikte Kaldırımlara...Seni Arıyorum Erimekteyim.........Karanlık Geceye İnat Ay Gökyüzünde.........


Ve Gökyüzü Yüreğimde..................

Ayrılık Sen Nasıl Bişeysinki Bütün Aşklara Hakimsin Aklım Almıyor Acaba Bikere Aşkta Kazanabilmek İçin Sana Mı Aşık Olmak Gerek….

_ALıntı_

Gidersen,bu yürek duracak…



Gidersen,bahar asla gelmeyecek bu kente,hiç kesilmeyecek yağmur.Hep gri bulutlar,hep soğuk rüzgar.Yarını meçhul bir hayat,umutsuz günler…Biliyorum aşka dair her şey de seninle beraber gidecek.Kimse senin yerini tutmayacak,kimse senin gibi bakmayacak.Hiçbir şey,hiç kimse avutmayacak beni.Kuruyacak denizlerim,balıklarım ölecek.
Gidersen,ben asla eski ben olmayacağım.Hayat devam eder elbette,yaşamak denirse buna,yaşayacağım.Bir yanım eksik kalbim kırık… Tarifsiz bir keder,hepsi birbirinin aynı olan saatler.Ne renkler parlayacak,ne çiçekler açacak.Yaptığım hiçbir şey zevk vermeyecek bana.Hiç bir film güldürmeyecek,ağlatmayacak.Hiçbir kadeh ‘’şerefe’’ diye kalkmayacak,şarkılar susacak.
Gidersen,bir daha okuyamayacağım aşk öykülerini.Her aşkın sonu kötü bitecek benim için.Hiç bir sevgili mutlu olmayacak.Kıskanmayacağım bile,çünkü boş boş bakacağım hepsine.Aşka olan inancımı kaybedeceğim ve kendime olan güvenimi de…
Gidersen,senin gitmenin verdiği acıyla baş edemeyeceğim.Saçmalayacağım,çıldıracağım.Her zamankinden daha sinirli olacağım.Hoşgörü duygum kaybolacak,en ufak bir olaya bile tahammül edemeyeceğim.Kıracağım herkesi,vefasız olacağım.Sonra,giderek terk edecek dostlarım beni.Ben,kendi ellerimle uzaklaştıracağım onları.Derken,iyice yalnız kalacağım bir gün.Hem sensiz,hem arkadaşsız…
Gidersen,çok kızacağım sana,arkandan lanetler yağdıracağım.Mutlu olmanı falan istemeyeceğim.Benim çektiğim kadar acı çekmen gerektiğini düşüneceğim.Benden olgun olmamı bekleme,olamayacağım.Çünkü kabullenemeyeceğim bir türlü bu gidişi.’’Durup dururken’’diyeceğim.’’Ortada bir şey yoktu’’diyeceğim.Tüm suçu sana yükleyeceğim.En bencil halime bürüneceğim.Yaşadığımız her şeyi baştan sona kadar düşünüp aklayacağım kendimi.Görmeyeceğim kusurlarımı.Böylece aklım sıra rahatlatacağım kendimi.Bu rahatlık duygusu da uzun sürmeyecek.Sonra vazgeçeceğim seni suçlamaktan.Tutamayacağım yeminler edeceğim.’’Bir gün mutlaka geri dönecek ama bu kez,ben onu terk edeceğim’’diye…Yapamayacağım şeyleri art arda sıralayacağım.
Gidersen,her gece sabahı edeceğim seni bekleyerek.Yorgunluk,tüm hücrelerime yayılacak.Bir süre sonra,görenler beni tanıyamayacak.Kimisi acıyarak bakacak bana,kimisi kendimi bu hale getirdiğim için kızacak.Umurumda bile olmayacak ne dedikleri.Bir tek şey söyleyeceğim onlara,’’YÜREĞİM,O GİTTİĞİNDEN BERİ ATMIYOR’’… Sevgilim! Gidersen,bu yürek duracak…

_ALıntı_

GözLerin bu canıma mezar

Gözlerin,yağmur gözlerin...Katil,dikenli tel,karabasan gözlerin...Ürkek,ağlamaklı ve kaçak gözlerin...Bana yasak gözlerin...Büyülü,korkunç giz dolu gözlerin...Buğulu gözlerin;düş gücüm,özgürlüğüm...Gözlerin ölümüm ve gözlerin için adam öldürürüm!!!Gözlerin olmasa her gece üşürüm...Toprak mı renk verdi gözlerine yoksa yosun mu diye sormak çok anlamsız.Çünkü toprak da yosun da hırsız...

Ben yine gözlerin diye başlayacağım...Zaten yaşamıma gözlerin diyerek başladım!!! Sevincim,üzüntüm,korkum,karabasanım,kolum,bacağım sakat; gözlerini düşlemezsem...Düşlerim için kızma bana! Çaresizim...Gözlerin ezberimde...Yıllardır varlığını bilmeden bakışını ve teninin kokusunu hissettim.....

“Seni istemiyorum” dedin;sustum...“üzgünüm” dedin,sustum...“Konuşsana” dedin,sustum...Sustun... ustum,bak yine gözlerini okudum...Sus derken beni istiyorlar,konuşma derken sensiz olamam diyorlar...

Ben senin özgürlüğünüm...Ben senin küskünlüğünüm...Yapamadıklarınım... Korkma!!! Haykır,ağla!!!Yok,ama ağlama! Senin ağlamana dayanamam ve beni sevmemeni anlayamam...Koca bir yaşamı sana adayamam...Adarım... Evet,işte sana emanet uyduruk yaşamım...İstemez misin?İstemek zorundasın ve sen beni anlamalısın,anlamak zorundasın!Bunun için varsın... Gözlerin bana bakmak için var...Affet beni hayallerim...

Sabaha kadar uzar gözlerin diye...Bitireceğim yine ve ak kanatlı bir kuşun kanat çırpışı gibi ahenkli ve gündoğumu kadar ıssız ve bir papatyadan kırılgan ve yoğun bulutlar kadar ağlamaklı ve tanrı kadar tapılası ve damardaki kandan sıcak ve bir yaz esintisi kadar huzur verici ve en sevilen anılara eşdeğer ve yıllarca mahzende bekletilmiş şarap gibi özel ve en derinlerde bulunmayı bekleyen deniz kabuklarından değerli ve bir ölü kadar sessiz ve deniz kokusu kadar eşsiz ve bir o kadar da bensiz gözlerini hayalleyeceğim ben...Senin gözlerini hayallerken kendimi öldüreceğim...

_Alıntı_

23 Ocak 2008 Çarşamba

Yeter! Sonu gelmedi mi bu esaretin?

Gri bir özlem taşıyor kıyıdaki o banklar...

Ahh... Hâlâ esaretin altında bu kent...

Yarım bırakılmış bir besteydin sanki
hiç kimsenin bilmediği.
Hâlâ söyleniyorsun buralarda, melodin hiç dinmedi...

Bilir misin bu kent tepeden tırnağa sen dolu.
Her adımımda, her sokakta sen çıkıyorsun karşıma.
Gün seninle başlıyor bu kentte...
Önce güneş oluyorsun, derken kahvaltım,
müziğim, çantam, saatim... Her şey sen oluyor birden.
Gittiğim kafe, baktığım deniz, yaktığım sigara, her şey sen...

Hâlâ söyleniyorsun dedim ya buralarda, kulağımdaki uğultu sen...

Gözümdeki görüntü sen..

Yüreğimdeki gürültü sen...

Hâlâ esaretin altında bu kent,
burada yaşamak sen... Ve gün senle bitiyor elbet...

Şimdi içimde hazin bir sonbahar gibi soluk hayalin!

Ve artık yordu yüreğimi melodin..

Yeter! Sonu gelmedi mi bu esaretin?

sensiz hep kanalıktayım gel dayanamıyorum

Kalbim de hep yangın olur seni yanımda görmeyince
Dayanmak çok zor olur seniz bu viran şehirde
ister su gibi ister rüzgar gibi gel artık;
sensizliğe dayanacak gücüm kalmadı bekleyemiyorum
gözlerim hep seni arıyor, nereye baksam sen varsın
senin yokluğun kor gibi çöktü yüreğime
hiçbir yağmur yetmedi içimdeki hasret ateşini söndürmeye;
hiçbir sey yetmedi senin yokluğunu gidermeye
ben her gece beni sana getirecek yollarda yürüdüm
doğduğunu hiç anlayamadığım güneşle beraber,
bende batıyorum sensiz bir kez daha…
sensiz hep kanalıktayım gel dayanamıyorum

Alıntı

Bazilarinin Içine Akar Gözyaşi...!ağlayamazlar

Ağlayamaz onlar...
Gözyaşları olmadığından değil...
Birileri “Erkekler Ağlamaz” dediği için de değil...
Kalpleri taş olduğundan hiç değil!
Onlar...
Ağlamayanlar değildir;ağlayamayanlardır...
Halbuki o kadar çok isterler ki ağlamayı..
Bağıra bağıra..
Hıçkıra hıçkıra..
Kendini unuturcasına... Ama ağlayamazlar...

Çatlarlar,çatlatırlar yüreklerini de yine ağlayamazlar...
Gözyaşının olduğu yerde “rahmet” olacağını da bilirler oysa...
Bir damla rahmet için,bin damla yaş dökmeye hazırdırlar...
Hazırlanırlar...
Ağlayamazlar...

Anlamsız kahkahalar içinde boğulur hıçkırıkları...
Feryâdı yutar,acıyı içlerine çeker onlar!
İsyân,onlara çok yakındır;yanaşmazlar yanına...
Sabır,onları sevmese de sarılmaya çalışırlar...
Alışırlar her yeni duruma...
Durmadan yarışırlar ve savaşırlar kendileriyle...

Çemberinden geçirirken felek,onların kulağına bir şey fısıldamıştır...
Tam olarak anlatamazlar ne olduğunu;ancak hiç unutmazlar yine de...
Anlatamadıkları için ağlayamazlar..
Ağlayamadıkları için anlatamazlar!

Bir gülün dibine diz çöküp ağlasa onlar...
Gözyaşlarıyla gülün rengine renk katabilirler belki...
Ama yapamazlar...
“Ya solarsa?” derler...
Solarlar belki;ama soldurmazlar!

Herkes onları “ağlayamaz” sanır...
Çünkü hiç kimse göremez,içlerine akan yaşları!
İçerde kaynayanı,yananı,içerdekinden gayrısı bilemez!
Yanaklarından süzülmediği için de kimse silemez gözyaşlarını...
Yaşlarını da bilemezler..
Çünkü onlar,oldukları yaşta değildirler...


Onlar,birbirlerini tanır;birileri onları tanıyamaz!

Onlar mâşuktur...

Onlar âşıktır...

Onlar darmadağın...

Onlar karmakarışıktır!

Alıntıdır

Gittiğinde ağlayacaklarmı var



Gittiğinde


O gün onun yanına gittiğinde

Kalbimdeki güneşim söndü

Bir daha açmamak üzere


O gün o sözleri söyleyip gittiğinde

Hayatımın tek anlamı da gitti

Bir daha dönmemek üzere


O gün bana öyle gülüp gittiğinde

İçimde çiçekler açmış, o sönen güneşim doğmuştu kalbimden

Ama artık başkasına gülüyorsun öyle...


Gittiğinde, bir daha dönmemek üzere

Kapandım odama ağladım saatlerce

Dua ettim Allah'ıma, lütfen geri gel diye


Bir türlü gelmiyorsun, gittiğin yerden, Neden?

Oysa burda küçük bir kız ağlıyor

Çünkü sönen güneşinin tekrar gelip açmasını istiyor


Bugün baktım hala açmamış güneşim

Hala yoksun, hala dönmedin gittiğin yerden

Yoksa orda da üzülecekler mi var...Gittiğinde?


_ALıntıdır_

Kalp resimleri,güzel kalp resimleri








22 Ocak 2008 Salı

Kafama Sıkar Giderim













__ALıNTı__

Arama Motoru