GözLerin bu canıma mezar

Gözlerin,yağmur gözlerin...Katil,dikenli tel,karabasan gözlerin...Ürkek,ağlamaklı ve kaçak gözlerin...Bana yasak gözlerin...Büyülü,korkunç giz dolu gözlerin...Buğulu gözlerin;düş gücüm,özgürlüğüm...Gözlerin ölümüm ve gözlerin için adam öldürürüm!!!Gözlerin olmasa her gece üşürüm...Toprak mı renk verdi gözlerine yoksa yosun mu diye sormak çok anlamsız.Çünkü toprak da yosun da hırsız...

Ben yine gözlerin diye başlayacağım...Zaten yaşamıma gözlerin diyerek başladım!!! Sevincim,üzüntüm,korkum,karabasanım,kolum,bacağım sakat; gözlerini düşlemezsem...Düşlerim için kızma bana! Çaresizim...Gözlerin ezberimde...Yıllardır varlığını bilmeden bakışını ve teninin kokusunu hissettim.....

“Seni istemiyorum” dedin;sustum...“üzgünüm” dedin,sustum...“Konuşsana” dedin,sustum...Sustun... ustum,bak yine gözlerini okudum...Sus derken beni istiyorlar,konuşma derken sensiz olamam diyorlar...

Ben senin özgürlüğünüm...Ben senin küskünlüğünüm...Yapamadıklarınım... Korkma!!! Haykır,ağla!!!Yok,ama ağlama! Senin ağlamana dayanamam ve beni sevmemeni anlayamam...Koca bir yaşamı sana adayamam...Adarım... Evet,işte sana emanet uyduruk yaşamım...İstemez misin?İstemek zorundasın ve sen beni anlamalısın,anlamak zorundasın!Bunun için varsın... Gözlerin bana bakmak için var...Affet beni hayallerim...

Sabaha kadar uzar gözlerin diye...Bitireceğim yine ve ak kanatlı bir kuşun kanat çırpışı gibi ahenkli ve gündoğumu kadar ıssız ve bir papatyadan kırılgan ve yoğun bulutlar kadar ağlamaklı ve tanrı kadar tapılası ve damardaki kandan sıcak ve bir yaz esintisi kadar huzur verici ve en sevilen anılara eşdeğer ve yıllarca mahzende bekletilmiş şarap gibi özel ve en derinlerde bulunmayı bekleyen deniz kabuklarından değerli ve bir ölü kadar sessiz ve deniz kokusu kadar eşsiz ve bir o kadar da bensiz gözlerini hayalleyeceğim ben...Senin gözlerini hayallerken kendimi öldüreceğim...

_Alıntı_