Gidiyorum Son Kez

Evet artık O'nu ve yarınlarımı alıp Gidiyorum...
Yanımda götürdüğüm bedeni değildi. Yüreğini ve gülüşlerini almıştım giderken.
Cennet kokulu yüreğinin " aslı " bende kalmak üzere bir suretini fani bedenine
verip sevdiğimin yüreğini kendimle götüyordum. Ben ölsem de biliyorum o bedenen yaşayacaktı
ama benimle yüreğinin gittiğini hiçbir zaman farketmeyecek. Gözlerinde soluduğum
Cenneti ve mahsun yarım bedenimi toprağa emanet edip gidiyorum. Alnımda hüzünle
tamamlanmamış kavgalarım, ılık baharların yandığı dudaklarla hiç kavuşmamış
dudaklarımla gidiyorum. Sana ve sevdanda doyamadan gidiyorum. . Doyamadım. . .


Dudaklarımın esaretinden kurtulup kuru toprakla kavuşmayı bekleyen nice
yangınlar var yüreğimde harelenen. Ağlamak isteyip ağlayamamak..Tek bir kelime. . ;
Ağlayamıyorum. . .



Gidiyorum. . ; Kârlarımı ve zararlarımı hesaplayacak halim
ve geride bıraktıklarımı düşünecek gücüm yok..
Gitmeliydim...
Zaman, ayrılık zamanıydı. Bir an evvel gerçeklerin sahnelendiği dünyaya bir
vedayı bile çok görüp sessizce gitmekti. İmzası yüreğimde saklı istifa
mektubumu tek mirasım olarak sevenlerime bırakıp gidiyorum. Zemheri
umutlarımı son kez avuçlarımdan kanatlandırıp gözlerime karanlığın
perdelerini kapatıyorum...Açılmamak üzere ömrümü küflü raflara
kaldırıyorum. .


Ardımda bu yazıyı bırakıp gidiyorum. Son kez yarınlarımı göğe gelin ediyorum.
Bulutla, güneşle son kez göz göze gelip selamlaşıyorum. Umut fakiri düşlerime sarılıp
herkesle vedalaşıyorum. Ve son kez satırlarımla helalleşip kendimi ve Cennet kokulu
sevdamı alıp gidiyorum. Gidiyorum, benim de bilmediğim karanlıklara.Herkese hatta benim
bilmediğim düşmanıma bile hakkımı helal edip son kez kendimi ve yüreğimi yazıyorum hüzün kokan satırlara. . .



Gidiyorum. . . Vedası olmayan bir ayrılığın dallarına son kez sarılıp üzerime
serçenin gözlerinde çırpınan hayatımı soğuk taşlara son kez kapatıyorum. .
.


Gidiyorum. . . . . !






(alıntıdır)