12 Eylül 2007 Çarşamba

bırak dokunma sakın


Bırak! Dokunma!
Gidişinle enkaza çevirdiğin ruhumu artık rahat bırak!
İstemem toparlamaya çalışma, zaten alışkın kalbim anlamsız yalnızlıklara.
Dönüp bakma arkana, sıralama ardı ardına saçma sapan pişmanlık üzgünlük cümlelerini
Çünkü işe yaramaz daha öncede gördüm bunları.
Yalnızlığımla beni baş başa bırak ve artık defol git.
Kahrolası karanlıklara terk et beni.
Uykusuz gecelere güneşi olmayan sabahlara hediye et bedenimi.
Korkma gelmem, peşinden dön demem, gitme de demeyeceğim.
Öylece çek git.
Bırak! Dokunma! Gidişinle enkaza çevirdiğin ruhumu artık rahat bırak!
Defol git, kapıyı çıkarken açık bırak, belki bir teselli belki bir anı
Giriverirse diye senden kalan sana ait olan.
Hadi işin bittiyse çekte git, yalnızlığımla baş başa bırak beni.
Git artık git de bir an önce alışmaya başlayayım güneşsiz sabahlara.
Kapıyı kapama!
Bırak! Dokunma!
Gidişinle enkaza çevirdiğin ruhumu artık rahat bırak!
Artık istemiyorum seni hadi defol git kalbimden ve beni artık rahat bırak…..



alıntıdır

Hiç yorum yok:

Arama Motoru